OPIS TERENU GEOGRAFICZNEGO:

Jezioro Kinkony znajduje się na współrzędnych geograficznych 16 ° 9'0 "S 45 ° 50'0" E a jego powierzchnia to około 100 km², pod koniec pory deszczowej sięga 150 km² i jest drugim co do wielkości jeziorem na Madagaskarze po Lake Alaotra. Jezioro ma maksymalną długość 15 km, szerokość 10,5 km i jest otoczone przez małe tymczasowe i trwałe jeziora, jego południowo-wschodnie części są zasilane przez wiele rzek i małych potoków, główny dopływ to boczny wyciek z rzeki Mahavavy. Maksymalne opady wynoszą 1550 mm i występują, w styczniu i lutym a pora sucha trwa, około 210 dni okresowo zmieniając panoramę całego regionu. Przypuszczalne wahania poziomu wody to 4m, w porze suchej maksymalna głębokość 2,5m, dokonane pomiary głębokości jeziora pokazały wartości w zakresie od 2,15m do 8,21m gdzie woda jest czystsza. Temperatura wody na powierzchni jest rzędu 25,5°C przy zmiennym poziomie tlenu między 5,85 a 8,50 mg/l w zależności od miejsca i pory roku wacha się 24°C - 33°C, przewodność wynosi 300/420 μS / cm a pH to 6,7 - 8,3. Cały kompleks mokradeł Mahavavy-Kinkony jest ekologicznie zróżnicowanym i ekonomicznie krytycznym zbiorem siedlisk. Mokradła są ważnym miejscem dla flory i fauny wodnej i pomimo otrzymania krajowej ochrony, wpisania w konwencje Ramsarską i kilku innych programów ochrony integralność ekologiczna jeziora Kinkony jest nadal zagrożona, przez przekształcenie przyległych, niezabezpieczonych terenów w pola ryżowe. Roślinność jeziora obejmują rozległe szuwary trzcinowe zdominowane przez (Phragmites mauritianus) i gdzie nigdzie papirus (Cyperus) można również spotkać kilka roślin wodnych takich jak: Nymphaea lotus, Nymphaea stellata, Salvinia natans, Potamogeton sp. a nawet Pistia stratiotes. Historyczny zasięg topograficzny, na który naniesiono siedlisko trzciny z 1949 r., porównano z rozmieszczeniem w 2008 r., i jego wynik wskazał na straty powierzchniowe w wysokości 80% w ciągu ostatnich 59 lat. Wyniki badan potwierdzają, że głównym czynnikiem przyczyniającym się do utraty trzciny było zwiększone zmętnienie związane z sezonową erozją rzeki i zamuleniem obszaru. Dalszy spadek degradacji siedlisk wzrasta w obliczu poważnych zagrożeń już krytycznie zagrożonych gatunków ptaków, ryb i gadów, odnotowano w sumie 97 gatunków, z których 26 jest endemicznych z Madagaskaru, Amaurornis olivieri, Paretroplus dambabe, P. kieneri, Erymnochelys madagascariensis to tylko kilka przykładów endemitów znajdujących się na czerwonej liście zagrożonych gatunków IUCN i C.A.R.E.S. Paretroplus dambabe ma status CR (critically endangered) i jest to dosyć duża pielęgnica, w naturze osiąga 19 centymetrów długości, chociaż odkryto je już w latach 60, długo były one mylone z P. petiti i po przeprowadzeniu badan DNA w 2002 r. przez John Sparks z amerykańskiego muzeum historii naturalnej zostały opisane jako nowy gatunek P.dambabe. Nazwa rodzaju Paretroplus pochodzi z greckiego „para”, co oznacza „po stronie”; w taksonomii jest powszechnie stosowany w nazwach rodzajowych, aby wyrazić podobieństwo lub pokrewieństwo. Stąd nazwa rodzaju oznacza dosłownie „obok Etroplusa” i oznacza bliski związek tych dwóch rodzajów. Nazwa gatunku dambabe tłumaczy się w lokalnym języku jako „damba czyli duży”. Damba to ogólna nazwa pielęgnic Paretroplus sp. na Madagaskarze podzielona na klady. Podobnie jak wszystkie pielęgnice, P. dambabe ma zęby gardłowe. Płytki zębowe górnego i dolnego gardła są dobrze rozwinięte z mocnymi zębami, ciało jest pokryte dużymi, nakładającymi się na siebie łuskami. Kolor tej ryby jest szarawy, różowy lub niebieskawo zielony, zależnie od samopoczucia i nastrojenia. Ciało jest ogólnie ciemniejsze grzbietowo, ale czasami jednolite pod względem koloru. Na bokach występuje zmienna intensywna czerwona pigmentacja (wieksze kropki), szczególnie poniżej górnego odgałęzienia linii bocznej. Niektóre osobniki mają każdą skalę boczną zarysowaną na czerwono, podczas gdy u innych czerwoną pigmentację ograniczono do obszaru poniżej górnej gałęzi linii bocznej. Podobnie jak większość pielęgnic z rodziny P.dambabe nie posiada żadnych cech dimorficznych seksualnie, dlatego hoduje się je po 6 sztuk do momentu aż dojrzeją i dobiorą się w pare. W środowisku naturalnym ryby rozmnażają się sezonowo, w akwarium podchodzą do tarła po podmianie wody w temperaturze 28°C, można zaobserwować terytorialność, pobudzoną agresje i wzmożony apetyt, z drugiej strony obniżając temperature do 24°C zwalniamy metabolizm i ryby robią się łagodniejsze. Badanie radiologiczne jelit ujawniło, że podstawową dietą są małe skorupiaki, i to tłumaczy przywiazanie tego gatunku do brzegów trzcinowisk, bogatych w przeróżne formy życia. Populacja dambabe drastycznie spadła z powodu utraty siedlisk i przełowienia, nie chodzi tu o sprzedaż ryb w celach handlowych. Należy pamiętać, że Madagaskar to jedno z najbiedniejszych państw na świecie, średnie miesięczne zarobki wynoszą 150 zł, miejscowa ludność, by móc wyżywić własną rodzinę jest skazana na kłusowanie lub uprawę ryżu. Warto zaznaczyć, że z powodu zakazu sprzedaży tych ryb nie kupimy na tamtejszym targu, a ich odłowy mają charakter spożywczy. Drugim ważnym elementem co wpływa na stopniowe znikanie P. dambabe z rodzimych biotopów, związana jest z introdukcją obcych gatunków inwazyjnych, które w porownaniu do paretroplus sp. nie potrzebują dwóch lat, żeby dobrać się w pary, szybciej rosną i w zaledwie rok osiągają, dojrzałość płciową zajmując siedliska. Wcześniejsze badania wykazały, że pielęgnice tilapie mogą żyć w wodzie o temperaturze powyżej 35°C. Członek tej inwazyjnej ryby jest w stanie przetrwać w zasoleniu 35 ‰, a maksymalne śmiertelne zasolenie dla P.dambabe wynosi 10 ‰. Tilapia w naturze sieje spustoszenie jest to bardzo duża pielęgnica, agresywna, wytrzymała i bardzo płodna, hodowana w stawach dla celów handlowych a jej mięso jest chętnie jedzone, często sprzedawane na rynkach i targach wraz z frytkami lub ryżem w wielu krajach afrykańskich.Kilka słów o żółwiu w Polsce zwanym także Pelomeduzą Afrykańską lub hełmogłowym (Pelomedusa subrufa) od greckiego pēlós, błoto + nazwa meduzy, należy do podrzędu żółwi bokoszyjnych Pleurodira z rodziny Pelomedusidae. Na dzień dzisiejszy rodzaj Pelomeduza reprezentuje tylko jeden gatunek, ale całkiem możliwe, że trwające badania przyczynią się do wyodrębnienia zarówno nowych podgatunków, jak i gatunków. Żółw ten występuje w całej Afryce na południe od Sahary, na Madagaskarze i części Półwyspu Arabskiego. Pelomeduza to gatunek pospolity i zamieszkuje wszelkiego rodzaju płytkie, muliste wody słodkie o wodzie stojącej, lub spokojnie płynącej, zarówno okresowe, jak i stałe. Są to rozlewiska, stawy, jeziora, pola ryżowe, strefy przybrzeżne rzek i strumienie. Pelomeduza afrykańska dorasta przeważnie do 15-20cm a samice są mniejsze od samców, żółw ma jasnobrązową tarczę z czarnymi plamkami w górnej części, żółtawo kremowa w dolnej części. W naturze żółwie te żywią się głównie pokarmem zwierzęcym; są to ślimaki, owady i ich larwy, skorupiaki, ryby, płazy, ale zdarza im się też pożreć drobnego gada lub ssaka. Opisywano udane polowania grupy pelomeduz na ptaki wodne. Żywią się też padliną. Zaobserwowano również żółwie usuwające ektoparazyty ze skóry odwiedzających wodę nosorożców. W czasie suszy żółwie te zakopują się w mulistym dnie. Pelomeduzy na ląd wychodzą w celu złożenia jaj, migracji między zbiornikami w porze deszczowej (co może tłumaczyć ich szeroki zasięg występowania) oraz wygrzewania się na słońcu. Do wygrzewania się najchętniej wybierają leżące w wodzie kłody drewna. Wygrzewanie nie jest niezbędne żółwiom żyjącym w płytkich, a więc szybko nagrzewających się zbiornikach. Żółwie te wypróżniając się, często zakopują odchody w podłożu, o czym trzeba pamiętać podczas czyszczenia zbiornika. Utrzymanie odpowiedniej jakości wody, obok zapewnienia optymalnej diety, to najistotniejszy problem w chowie tych gadów.

OPIS BIOTOPU:

Akwarium przedstawia biotop zalanego brzegu jeziora (trzcinowiska) w północno-wschodniej części jeziora, na początku pory suchej. Hardscape zrobione jest z dwóch sztucznych kamieni (imitujących brzeg) o wymiarach mniej więcej 50x30, są one ułożone po bokach i przedziela je pień 50x15 tworząc swego rodzaju prześwit zalanego terenu. Za każdym z kamieni pozostawiono 10cm miejsca na trzcinę, aby pominąć efekt płaszczyzny i muc zamocować jej wiązki do mniejszych kamyków. Owe kamienie są odpowiednio przygotowane oklejone korzonkami, ziemia i piaskiem, doskonale symulują brzeg zalanego jeziora. Konar w naturalny sposób dzieli akwarium na rewiry i w szybkim czasie jego lewa strona została zajęta przez parę P. dambabe, która obrała sobie miejsce strategiczne na tarło. Ryby w niespełna kilka godzin wykopały dołek przy konarze, zostawiając brzeg z tylu, takie siedliska w naturze są bardzo ważne, bo zapewniają młodym rybom nie tylko schronienie, ale również drugoplanowe źródło pożywienia bogate w różne formy życia.

Parametry wody: Ph 7.5 Gh14 Kh7 Temperatura 28°C

FLORA I FAUNA:

Fauna: 5sztuk 13/15cm Paretroplus dambabe, 14cm samica Pelomedusa subrufa.

Flora: Sucha trzcina Phragmites sp.

INFORMACJE TECHNICZNE:

Wymiary: Akwarium narożne 600L, z jednym bokiem dłuższym 120x65h, 95x65h, przód to 100x65h. Akwarium jest obrócone tak, żeby 120 cm ta dłuższa strona była panoramą, czyli przodem.

Filtracja: Kubełkowy JBL CristalProfi e1901 greenline - 1900l/h pojemność 15l podzielonych na 5 koszyczków z mediami, jeden to gąbka ochronna, pozostałe cztery to biologia podzielona po miedzy, kulki Jbl Micromec i dobrej jakośći spiekane szkło (ceramika).

Cyrkulacja: Kaskadowy filtr Seachem Tidal 110 - 2000l/h z wbudowanym skimmerem powierzchni wody. Media filtracyjne to jedna gąbka i matrix.

Grzanie: Dwie grzałki Eheim Jager 200W, podłączone razem do precyzyjnego termostatu temperatury STC-1000

Światło: Podstawowe oświetlenie to Aquatlantis Easy LED Freshwater, 1047mm, 6800°K-52w z EASY LED CONTROL, symulatorem efektu wschodu i zachodu słońca. Dodatkowo lampa led 6000°K-16w, lampa led 4000°K-10w i ma ona dwa zadania, doświetlać lewy tył, ale głównie grzać Heńka (żółwia) na jego wysepce z plexi (nie widziałem, żeby z niej korzystał) przypuszczam, że woda jest wystarczająco ciepła.

Krótko opisze moje doświadczenie z ledami RGB, wykorzystanymi do nadania koloru tła. Docelowo było to tło z przyklejoną matową folią do szyby zewnętrznej, która pozwalała osiągnąć efekt rozmazanej głębi. Polegało to na podniesieniu głównego oświetlenia o 50 cm i umieszczeniu materiału, w wybranym kolorze za akwarium, które będąc oświetlone, daje nam wspaniałą głębię. I też tak się stało, byłem bardzo zadowolony z rezultatu, umieszczając również suchą trzcinę za akwarium. Oglądając w necie podobne rozwiązania natknąłem się na patent z wykorzystaniem ledów RGB, i postanowiłem spróbować mając do dyspozycji 40cm pasek, przykleiłem go od górnej części, wyżej tafli wody. Efekt był zdumiewający, kolory cieniowane pilotem przyznam, że bardzo naturalnie wyglądają zielony, niebieski i ich odcienie myślę również że żółty sprawdzi się w biotopach BW i jemu podobnych. Wystarczy trochę miejsca za akwarium i białe tło, na które kierujemy światło ledów.

Podłoże: Jasny mix piasku 0,4-1,2mm.

Obsługa zbiornika: Ze względu na dużą zawartość organiczną podmiany wody to 50% co 10 dni, częste dolewki, karmienie odbywa się 4 razy dziennie za pomocą JBL AutoFood, Heńiek i ryby dostają często łakocie w formie małż, krewetek itd.

ŹRÓDŁA INFORMACJI O BIOTOPIE:

książka: The endemic Cichlids of Madagascar de Patrick de Rham, Jean-Claude Nourissat, Association France-Cichlid: ISBN: 9782951350212

książka: Lakes of Madagascar - Lake Alaotra, Lake Tritriva, Lake Tsimanampetsotsa, Lake Ihotry, Lake Kinkony: ISBN: 13-978-1-158-41247-1

Czasopismo AIC Associazione Italiana ciclidofili r.1999 nr.2 Wywiad z Patrick de Rham, Jean-Claude Nourissat.

Dlaczego został wybrany taki kolor tła: https://www.lakescientist.com/lake-color/

https://www.birdlife.org/worldwide/news/madagascar-protects-wetlands-crucial-people-and-birds

http://journalmcd.com/index.php/mcd/article/view/281

http://madagascar-destination.mg/decouvrir-madagascar/sites-classes-international/ramsar/lac-kinkony.html

https://scinapse.io/papers/2070318923

https://ia800200.us.archive.org/5/items/biostor-81429/biostor-81429.pdf

https://en.wikipedia.org/wiki/Lake_Kinkony

https://www.hbw.com/ibc/geo/lake-kinkony

http://datazone.birdlife.org/site/factsheet/mahavavy--kinkony-wetlands-npa-iba-madagascar

https://www.iucnredlist.org/species/44495/58308076

https://en.wikipedia.org/wiki/Paretroplus_dambabe

https://static1.squarespace.com/static/54a3679de4b0d88dbda40971/t/54a3ab60e4b0fe1194121458/1420012384352/10_SparksSmithCichlid.pdf

https://books.google.it/books?id=VLjafeXa3gMC&pg=PA803&lpg=PA803&dq=kinkony+lake+water+temperature&source=bl&ots=j9jZZySbgb&sig=ACfU3U23A1dfs9vrsFPwKRmaQcbkfF5z5g&hl=it&sa=X&ved=2ahUKEwi10szj8JzgAhVIKewKHXo6AOwQ6AEwBnoECAAQAQ#v=onepage&q=kinkony%20lake%20water%20temperature&f=false

https://www.cichlidae.com/article.php?id=136&lang=pl

https://ebird.org/view/checklist/S40513204

http://www.pelomedusa.com/Habitat.html

https://issuu.com/angelc7/docs/wildlife_of_madagascar_2016 str 182

https://www.jstor.org/stable/23501312?seq=1#page_scan_tab_contents

https://www.dropbox.com/s/bgm0webu2lpa55t/Analyses_de_la_degradation_du_lac_Kinkony_pour_la_.pdf?dl=0

https://www.dropbox.com/s/gj4kwb00u78w5j1/crm_5_007_subrufa_v1_2008.pdf?dl=0

https://www.dropbox.com/s/ssypejzbqps4ek1/Ramanantsalamaal2018.pdf?dl=0

https://www.dropbox.com/s/juub605xx3xqdof/TCM034-200512_Dec_wcon.pdf?dl=0